صد و پونزدهم ...

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

صدو چهاردهم ...

میدانی
یک وقت هایی باید
روی یک تکه کاغذ بنویسی
تعطیل است ...
و بچسبانی پشت شیشه ی افکارت
باید به خودت استراحت بدهی
دراز بکشی
دست هایت را زیر سرت بگذاری
به آسمان خیره شوی
و بی خیال سوت بزنی ....
در دلت بخندی
به تمام افکاری که
پشت شیشه ی ذهنت 
صف کشیده اند...
آن وقت با خودت بگویی 
بگذار منتظر بمانند ...